Freedom De Muziek

Bepalend in het project FREEDOM! is de muziek van de componisten Mingus, Bley, Haden en Van Kemenade. Wat FREEDOM! nog bijzonderder maakt zijn de speciaal voor dit project gemaakte arrangementen door Steve Slagle en Niko Langenhuijsen. Onderstaand achtergrond over deze musici:

– Charles Mingus

– Carla Bley

– Charlie Haden

– Paul van Kemenade

– Steve Slagle

– Niko Langenhuijsen

 

Charles Mingus

Bassist, pianist, componist en orkestleider Charles Mingus (1922 – 1979) was met name in de late jaren vijftig en vroege jaren zestig een van de toonaangevende figuren is de jazz. Vanaf 1942 speelde hij als bassist in diverse bands (waaronder die van Louis Armstrong). Daarvoor had hij een gedegen opleiding voor bas en compositie gehad. Begin jaren vijftig verhuist hij naar New York, waar zijn ster al snel begint te reizen. Zo speelt hij onder meer met Duke Ellington, Stan Getz, Charlie Parker. Halverwege de jaren vijftig laat Mingus steeds meer van zichzelf horen als componist en vormt hij zijn eigen bands. In 1963 komt zijn album The Black Saint and the Sinner Lady uit dat door velen wordt beschouwd als zijn meesterwerk.

Mingus experimenteerde met akkoordchanges, maakte uitstapjes naar de free jazz, vermengde arrangementen, geworteld in bigband- en rhythm and blues-traditie met bebop-achtige improvisaties, waarbij een perfecte, gepolijste uitvoering van zijn werk onbelangrijk was. Kortom hij had een unieke sound.

Charles Mingus stond bekend als een grillige, soms opvliegende persoonlijkheid die periodes van manische bedrijvigheid afwisselde met maandenlange lethargie. Hij wordt wel beschouwd als de aanstichter van de vooral onder rock ’n roll-artiesten populair geworden gewoonte om op het podium muziekinstrumenten te vernielen.

Mingus overleed op 56-jarige leeftijd.

 

Carla Bley

Pianist, componist en bandleider Carla Bley (1938, meisjesnaam Borg) trouwde is 1957 met pianist Paul Bley. Vanaf 1959 componeerde ze voor haar man en later toen haar reputatie begon te groeien ook voor andere jazzmusici zoals Charlie Haden en Art Farmer. In 1964 werd ze lid van het Jazz Composers Guild.

Samen met haar 2^e man Michael Mantler speelde ze daarna in het Jazz composers Orchestra Association, waar ze de gelegenheid greep om “grotere” werken te componeren en uit te voeren. Rond 1965 maakte zij een kort uitstapje naar de free jazz.  Enige jaren concentreerde ze zich volledig op componeren. Vanaf 1976 begon ze met haar eigen bands, waaronder de Very Big Carla Bley Band in 1990.

Van zichzelf heeft ze ooit gezegd dat ze niet een groot pianiste is maar meer een unieke componiste.

 

 

 

Charlie Haden

Bassist Charlie Haden (1937) is vooral bekend van de bands The jazz Composers Orchestra met Carla Bley en zijn eigen initiatief Liberation Music Orchestra. De eerste keer dat van dit Liberation Music Orchestra (LMO) wordt gehoord is in 1969, waarin hij een album onder deze naam uitbrengt samen met 10 andere musici, waaronder Carla Bley, Don Cherry en Roswell Rud. Dit album, dat zeer goed wordt ontvangen door pers en publiek, bevat een aantal revolutionaire en bevrijdingsliederen, waaronder Haden’s eigen compostitie Song For Chè en is een emotioneel statement tegen onderdrukking.

In 2004 neemt Charlie Haden een 4^e album op onder de naam Liberation Music Orchestra, getiteld Not In Our Name, ook dit keer weer een maatschappijkritisch product, dit maal om zijn bezorgdheid te uiten over de door George Bush gewonnen presidentsverkiezing.

Als bassist speelde Haden, net als Mingus een belangrijke rol in de ontwikkeling van de bas binnen de jazz als begeleidingsinstrument naar een volwaardige deelnemer.

De volgende uitspraak typeert de mens en musicus Charlie Haden:

“The whole underlying theme for the new music…is to communicate honest, human values, and in doing that to try to improve the quality of life“.

 

Paul van Kemenade

Altsaxofonist Paul van Kemenade staat te boek als een van de meest bedrijvige musici in Nederland, die op zeer veel terreinen actief is. Hij is een bevlogen musicus, die hard werkt om zijn grote passie in leven te houden: de muziek.

Van Kemenade werd in 1957 geboren in Rotterdam. Startte in 1977 zijn professionele carrière als altsaxofonist toen hij aan het Brabants conservatorium in Tilburg ging studeren. Daar startte hij zijn eigen groepen op en schreef zijn eerste composities. In 1982 richtte hij het Paul van Kemenade Quintet op. Van Kemenade is een veel gevraagd sidemen,hij speeldevan duo’s tot big bands zoals: duo van Rossum/van Kemenade, Niko Langenhuisen’s Vaalbleek, Palinckx & Palinckx, de Orkaan met o.a.Han Bennink en Sean Bergin, Berlin Contemporary Jazz Orchestra o.l.v. Alex von Schlippenbach met o.a. Kenny Wheeler, Ed Thigpen, Aki Takase, Benny Bailey en Gerd Dudek, The Surinam Music Ensemble, e.a. Verleende muzikale medewerking bij diverse dansprojecten alsmede samenwerking met performers, dichters en schilders en speelde in verschillende ad hoc ensembles.

Hij was een aantal jaren co-leader van het workshoporkest de Boventoon en leidde 5 jaar het Brabants Leerorkest. Gedurende 20 jaar heeft hij verspreid over het land, honderden workshops gegeven. Was 7 jaar programmeur van de jazzserie ‘Theatre Festival Boulevard’ in Den Bosch. In 1993 zette hij het festival ‘Stranger than Pa­ra..noia’  in Tilburg op poten en is sindsdien de artistiek leider van dit kleine, zeer succesvolle festival.

In 1984 heeft hij de Podiumprijs van de Stichting Jazz In Nederland ontvangen. In 2000 ontving Van Kemenade de ‘Boy Edgar Prijs’  voor zijn bijdrage aan de Nederlandse jazzmuziek.

Op dit moment speelt hij onder andere in Paul van Kemenade quintet, Faku / Mnisi / Khoza / Mndebele (Zuid Afrika), Les Frères Guissé (Senegal), Palinckx-Van Kemena de-Palinckx (P/K/P), ‘Strings Get Wings’ (stringquartet/cajon/bass/altosax) en Borderhopping. Hij speelde in geheel Europa,Canada, Zuid- en West Afrika, Indonesië en participeert op zo’n 50 cd’s waaronder verschillende onder eigen naam,speelde en speelt met talloze binnen- en buitenlandse musici.

 

Steve Slagle

Steve Slagle is geboren in Los Angeles, California. Steve startte in de jaren ’70 zijn professionele carrière als student aan het Berklee college in Boston. Daar speelde hij met collegae John Scofield, Harvie Swartz, Joey Baron en Joe Lovano en met de band van Stevie Wonder. Hij speelt altsaxofoon maar ook sopraansax, fluit en altklarinet. Sinds hij verhuisde naar New York in 1977 werkte hij daar met Machito en zijn Afro-Cubaanse Orchestra (1977-1978, lead alto), de Steve Kuhn kwartet (1978-1979) Eddie Palmieri, Lionel Hampton, Woody Herman (1979-1981), Jack McDuff (1981), de Carla Bley Band (1981-1985), de Charlie Haden Liberation Orchestra (1985), de Ray Barretoto Band (1988-1991) en de Charlie Mingus Big Band (1991-1999).

Steve’s uitgeverij Slagle Music heeft een lange lijst van originele composities, opgenomen door hemzelf of door anderen. In de jaren 90, was Steve Lead Altist en hoofd arrangeur van de Mingus Big Band. Momenteel speelt hij met zijn eigen kwartet en de Slagle-Stryker Band, hij tourt wereldwijd met de Joe Lovano “52nd Street Themes” Nonet en met het Joe Lovano kwartet.

Steve heeft 4 “National Endowment for the Arts ,NEA, prijzen ontvangen voor composities en uitvoeringen. Thans is hij nog steeds verbonden aan de Manhattan School of Music en The New School in New York.

Anekdote Steve Slagle Bij het verdiepen in de achtergrond van de musici Mingus, Haden en Bley ontdekten wij een link in de persoon van Steve Slagle. Saxofonist en fluitist Steve heeft namelijk zowel in de Carla Bley Band, het Charlie Haden Liberation Orchestra als de Charles Mingus Big Band gespeeld. Steve bleek zelf arrangeur voor de Mingus Big Band! Wij hebben contact met Steve gezocht èn wonderwel ook verkregen! Wij hebben het project FREEDOM! aan hem voorgelegd. Hij was direct zeer enthousiast. Speciaal voor de bezetting van Het Brabants Jazz Orkest en Paul van Kemenade heeft Steve vervolgens twee stukken van Mingus bewerkt. Op 8 november 2006 kwam Steve met het Amerikaanse Lovano Nonet naar het Bimhuis in Amsterdam. Daar heeft Het Brabants Jazz Orkest Steve Slagle ontmoet en de bijzondere arrangementen persoonlijk in ontvangst genomen. Muziek verlegt grenzen!

Steve met bandleden Albert, José en bandleider Jeroen

 

Niko Langenhuijsen

Niko Langenhuijsen (componist / arrangeur, bassist) is geboren in ’s-Hertogenbosch op 12 februari 1951. Niko volgde een conservatoriumopleiding compositie (bij Theo Loevendie) en piano en is autodidact op contrabas. Langenhuijsen organiseerde talrijke workshops en leerorkesten voor beginnende muzikanten, met name in Zuid-Nederland, en leidt sinds 1979 de afdeling Improviserend Musicus aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam. In 1975 won hij met zijn trio Ohm de Wessel Ilckenprijs. In 1979 richtte hij het octet Vaalbleek op, in 1984 uitgebreid met drie zangeressen tot Vaalbleek Vokaal. In 1985 ontving Langenhuijsen een Edison voor het album Hypo, verschenen op het label Varajazz. Omdat Vaalbleek Vocaal voor het buitenland een minder aansprekende naam was, doopte Langenhuijsen zijn groep later om tot Caoutchouc.